Results
#1. Czym jest orientacja seksualna?
Słowo “preferencja” oznacza upodobanie, natomiast konsensus naukowy jest taki, że orientacja seksualna nie stanowi wyboru. Nie ma też żadnych dowodów, aby orientację seksualną dało się zmienić przez psychoterapię, a tzw. terapie konwersyjne są zakazane w wielu krajach (w Polsce są niestety nadal prowadzone). Nie jest również właściwe określanie jakiejś orientacji seksualnej jako odmienności, ponieważ jest to ujęcie deprecjonujące i wpływające na tworzenie stereotypów. Wszystkie orientacje seksualne są tak samo właściwe. Pociąg seksualny czy emocjonalny nie jest formą ekspresji, czyli sposobem wyrażania uczuć, ale naturalnym popędem lub jego naturalnym brakiem.
Istnieje wiele nazw i sposobów kategoryzacji orientacji seksualnych. Można czuć pociąg do cech męskich lub męskości (androseksualność), cech kobiecych lub kobiecości (gineseksualność) lub wszystkich płci (omniseksulaność). Z kolei dla innych najważniejsza jest głeboka relacja emocjonalna; bez niej osoba demiseksulana nie odczuwa pociągu seksualnego. Chcesz wiedzieć więcej? Sprawdź podany link (strona 30).
#2. Czym jest płeć psychologiczna?
Płeć psychologiczna jest czymś, co każda osoba odkrywa i stwierdza indywidualnie. Nie jest to kwestia dyskusyjna ani wytwór wyobraźni, bo każda i każdy z nas najlepiej wie czy identyfikuje się jako kobieta, mężczyzna czy osoba niebinarna. Nie decyduje o tym wygląd naszych genitaliów, ale nasza samoświadomość, której nikt nie powinien kwestionować. Osoby, które czują, że ich prawdziwa płeć jest inna niż ta, którą nadano im przy urodzeniu, to osoby transpłciowe.
Płeć psychologiczna nie jest żadną kreacją ani zamienną osobowością – to autentyczna tożsamość. Nikt nie chce przechodzić operacji czy biegać po sądach, lekarzach i urzędach dla kaprysu. Każdy ma prawo żyć w zgodzie z własną tożsamością płciową.
Posłuchaj Stanisława, który opowiada o swojej przemianie oraz o tym, jak wygląda życie osoby trans w Polsce.
#3. Kto powinien klasyfikować Twoją płeć i orientację seksualną?
Jedyną osobą, która może decydować o Twojej tożsamości płciowej jesteś Ty – bo tylko Ty możesz określić swoje wewnętrzne poczucie. Dla niektórych osób identyfikowanie swojej płci psychologicznej może być oczywistością, a dla innych – złożonym, wieloletnim procesem. Nikt nie powinien jednak decydować za nas – kwestia formalności i ograniczeń prawnych towarzyszących procedurze korekty płci jest przykładem systemowej opresji, która dotyka osób transpłciowych.
Chcesz dowiedzieć się więcej na temat własnej tożsamości płciowej i orientacji seksualnej? Wykonaj podane ćwiczenie (ang). Kliknij w link The Flying Gender Unicorn by ściągnąć plik. By wykonać prostszą wersję ćwiczenia w formie online klikjnij The Gender Unicorn Interactive. Nie mówisz po angielsku? Nie martw się! Otwórz translator googla 🙂
#4. W jakim wieku osoby uświadamiają sobie swoją orientację seksualną i płeć psychologiczną?
Jak dzieci dają znać, że czują się osobą innej płci niż są fizycznie? Czy takie wątpliwości mijają? Jak pomóc maluchowi cierpiącemu z powodu swojej płci? Ekspertka Fundacji Dajemy Dzieciom Siłę tłumaczy, zobacz koniecznie!
Edukacja seksualna w Polsce jest bardzo okrojona. Zobacz czego uczą się 9-letnie dzieci w Niemczech.
#5. Do kogo należy decyzja o coming-oucie?
Coming-out, zwany także “wyjściem z szafy”, to proces samodzielnego ujawniania własnej orientacji seksualnej lub tożsamości płciowej przed innymi ludźmi (np. rodziną, przyjaciółmi, znajomymi czy współpracownikami). Proces ten jest związany z faktem uświadomienia sobie własnej (innej niż heteroseksualna) orientacji seksualnej oraz jej samoakceptacji. Pojęcia coming-outu nie należy mylić z outingiem, czyli ujawnieniem czyjejś orientacji seksualnej przez osoby trzecie, bez pytania o zgodę. Coming-out jest prawem, a nie obowiązkiem – nikogo nie wolno zmuszać do ujawniania prywatnych informacji.
Jak czytamy na stronie stowarzyszenia Miłość Nie Wylucza, określenie „bycie w szafie” nie brzmi specjalnie groźnie, ale potrafi być naprawdę strasznym doświadczeniem. Przecież nikt nie powinien być gnębiony i zastraszany z powodu tego, kim jest. Dowiedz się więcej o doświadczeniach z coming outem i samoakceptacji od Michała, Patrycji, Alka i Huberta.
#6. Czym jest dyskryminacja?
Dyskryminacja to forma nieuzasadnionego wykluczenia społecznego, które może mieć wiele przyczyn. Może wynikać m.in. z tajonego poczucia niższości lub być efektem nieadekwatnej reakcji obronnej, ale te powody nie definiują w całości zjawiska wykluczenia. Dyskryminacja może mieć znacznie więcej źródeł, ale jej zasadą jest marginalizowanie osób lub zbiorowości wyróżnionych na podstawie jakiejś wspólnej cechy.
Jeśli potrzebujesz wsparcia; jeśli chciałabyś lub chciałbyś porozmawiać o trudnej sytuacji Twojej lub bliskiej osoby; jeśli czujesz, że rozmowa może okazać się potrzebna – skontaktuj się z Lambda Warszawa. Ich Telefon Zaufania jest kierowany do osób LGBT oraz ich rodzin i bliskich. Udzielają oni anonimowych i profesjonalnych porad. Jeżeli nie lubisz dzwonić, możesz napisać. Klik w link!
#7. Czym są homofobia, transfobia, bifobia?
Wbrew swojej mylącej nazwie, homofobia, bifobia i transfobia nie są zaburzeniami lękowymi, ale postawami budowanymi na braku wiedzy lub krzywdzących przesłankach. Postawy te mogą stawać się bardziej popularne, gdy określone ideologie, siły polityczne lub środowiska celowo prowokują niechęć wobec osób nieheteronormatywnych. Są to działania prowadzące do pośredniej i bezpośredniej dyskryminacji osób LGBT , która skutkuje znacznym pogorszeniem ich bezpieczeństwa oraz jakości życia.
Polska została uznana homofobem Europy. Dlaczego? Dowiesz się więcej po przeczytaniu artykułu Marty K. Nowak napisanego dla OKO.press. Link poniżej.
#8. Wskaż wszystkie wypowiedzi transfobiczne.
Wybierz i zatwierdź
Wszystkie wymienione wypowiedzi są transfobiczne.
Każdy komunikat, który definiuje płeć w sposób binarny – a więc zakłada, że wśród ludzi występują tylko dwie płcie – jest wykluczający dla osób, które nie identyfikują się ani jako kobiety, ani jako mężczyźni. Dlatego twierdzenie, że ciąża lub aborcja dotyczą wyłącznie kobiet, jest krzywdzące dla trans-mężczyzn, którzy posiadają żeńskie narządy płciowe. Prawo do przerywania ciąży jest także ich prawem reprodukcyjnym. Definiowanie czyjejś płci psychologicznej przez pryzmat cech anatomicznych jest niepoprawne – stąd odmawianie komuś możliwości korzystania z toalety ze względu na jego/jej cechy fizyczne jest przejawem dyskryminacji.
Do zachowań transfobicznych zalicza się także pytanie osób transpłciowych o ich „prawdziwe” imię – czyli to, które zostało im nadane urzędowo przez rodziców. Transfobiczne jest również bagatelizowanie znaczenia tożsamości płciowej przez uznawanie jej za kaprys, fanaberię, modę lub wymysł.
Chcesz dowiedzieć się więcej o osobach transpłciowych? Odwiedź kanał Transbros na Youtube, który porusza tematykę osób transpłciowych k/m. Obecni prowadzący: Kaj, Gabsio, Tomasz, Oliwier, Grzegorz.
#9. Czy religijność i tradycjonalizm nieuchronnie prowadzi do prawnej dyskryminacji osób LGBT+?
#10. Ile jest w Polsce osób LGBT+?
Zobacz spot przygotowany przez Kampanię Przeciwko Homofobii. Włącz dźwięk, by usłyszeć głos blisko pół tysiąca osób LGBT, które chcą Ci powiedzieć, że są ludźmi.
#11. Ile osób w Polsce wychowuje się w tęczowych rodzinach?
#12. Ile osób LGBT+ jest zapraszanych na święta przez rodzinę?
Tylko 25% matek i 12% ojców w pełni akceptuje orientację osób LGBTA w swojej rodzinie. Obejrzyj dokument „Moje jest inne” w którym matki i ojcowie osób LGBT mówią o rodzicielstwie, miłości do dziecka i homofobii.
Jesteś rodzicem osoby LGBT i potrzebujesz porozmawiać? Skontaktuj się z KPH, Lambda Warszawa lub Grupą Stonewall.
#13. Osoby w związkach jednopłciowych w Polsce nie mogą (zaznacz wszystkie poprawne odpowiedzi)
Wybierz i zatwierdź
Z wymienionych opcji tylko dwie mogą być realizowane przez osoby LGBT : oddawanie krwi oraz wspólny zakup mieszkania (nie jest do tego potrzebne deklarowanie orientacji seksualnej ani pozostawanie w małżeństwie).
Prawa, które są czymś oczywistym dla osób heteroseksualnych, nie obejmują w Polsce osób LGBT . Tymczasem orientacja seksualna i tożsamość płciowa nie mogą być powodem dyskryminacji w jakimkolwiek aspekcie życia społecznego.
Środowisko naukowe podkreśla negatywny wpływ dyskryminacji prawnej na funkcjonowanie psychiczne i społeczne nie tylko osób homoseksualnych, ale także reszty społeczeństwa – zwłaszcza ich rodzin. Uregulowanie problemów, z którymi często spotykają się pary jednopłciowe, jest konieczne dla zachowania sprawiedliwości społecznej.
Równość dla tylko jednej grupy to brak równości! Sprawdź swoje przywileje, zagraj w grę. Znajdziesz ją w książeczce 'Od A do Z o LGBTQIAP’ autorstwa Humanity in Action Polska (strona 47).
#14. Jakie mogą być bezpośrednie konsekwencje dyskryminacji w życiu osób LGBT+ w Polsce? (zaznacz wszystkie poprawne odpowiedzi)
Wybierz i zatwierdź
Niestety wszystkie odpowiedzi są prawidłowe.
„Nie chcemy twojego współczucia. Chcemy, żebyś pokazał się i zagłosował w tym sezonie wyborczym.” – posłuchaj doświadczeń Patryka i Adama, prowadzących kanał Vogule Poland, którzy opowiadają o tym jak system i ludzie pełni nienawiści wpływają na życie gejów w Polsce.
#15. Co pozwoliłoby młodym osobom LGBT+ w Polsce poczuć się bezpieczniej w szkole? (zaznacz wszystkie poprawne odpowiedzi)
Wybierz i zatwierdź
Badania sugerują, że to właśnie polityka antydyskryminacyjna, reakcje nauczycieli i nauczycielek, udostępnianie materiałów informacyjnych i włączenie materiałów przedstawiających osoby LGBT sprawiają, że osoby LGBT czują się bezpieczniej w szkole.
Zaproponowanie zajęć fakultatywnych tylko dla osób LGBT wymagałoby od nich comming outu; nie tego chcemy dla nastolatków. Zajęcia powinny być oferowane wszystkim, bez względu na ich orientację seksualną czy tożsamość płciową.
Wprowadzenie surowych kar nie zniechęca oprawców. Dobrze wiedzą o tym szkoły w Stanach Zjednoczonych, które powoli odchodzą od tzw. polityki zerowej tolerancji (ang. zero tolerance policy). Polityka ta zakłada, że ci którzy złamali regulamin są automatycznie wyrzucani ze szkoły. Skutkuje to nie tylko przerzucaniem się osobami z problemami behawioralnymi, ale także wieloma nadużyciami.
W obawie przed brakiem akceptacji i przemocą wiele uczniów i uczennic LGBT ukrywa swoją orientację seksualną, tożsamość płciową czy zróżnicowanie cech płciowych w szkole. Co możesz zrobić żeby to zmienić? Weź udział w akcji Tęczowy Piątek! Zainicjowana przez KPH cykliczna akcja odbywa się co roku w ostatni piątek października. Inicjatywa ta to szansa na pokazanie, że każdy uczeń i każda uczennica, niezależnie od swojej orientacji seksualnej czy tożsamości płciowej, może czuć się bezpiecznie, liczyć na wsparcie i z przyjemnością przychodzić do szkoły. Chcesz zorganizować Tęczowy Piątek? Monitoruj stronę KPH!
#16. Zaznacz wszystkie przykłady działań sojuszniczych wobec osób LGBT+
Wybierz i zatwierdź
Posiadanie wśród znajomych osoby LGBT oraz nieangażowanie się w przemocowe działania motywowane homofobią to za mało, aby mówić o sojusznictwie. Zachowywanie neutralności wobec osób dyskryminowanych nie wystarczy, aby zmienić ich rzeczywistość i wpłynąć na równościowe rozwiązania prawne. Sojusznictwo z tęczowymi osobami to działanie na ich rzecz – podejmowanie inicjatywy, reagowanie na niesprawiedliwość, ale także samodzielne edukowanie się w zakresie równouprawnienia i aktywne przeciwstawianie się homofobii.
Jak i dlaczego warto wspierać osoby LGBT? Przeczytaj artykuł Pawła Mączewskiego lub obejrzyj krótki filmik o tym jak być sojusznikiem/czką osób LGBT.
